AUTEUR:
Geesje Rietveld | Content
Nieuws | Door Geesje Rietveld | Leestijd 3 minuten | 3-06-2022
Bomvolle agenda, dito kledingkast. Zo ziet Mahira het het liefst.
Mahira is altijd zen. Dat zegt ze niet alleen zelf, haar collega’s beamen het. ‘Die krijgt je niet over de rooie.’ Een tópeigenschap voor een projectmanager, misschien wel deels gevormd door haar vlucht uit geboorteland Bosnië als jong meisje. Mahira houdt van bakken en eten – vooral zoet -, terrasjes pakken met haar vriendinnen en winkelen. “Ik heb echt veel te veel kleren. En nog koop ik het liefst elke dag iets nieuws.”
Mahira Milanovic is 26 jaar en woont, samen met zusje Samina en broertje Samin, bij haar ouders in Doetinchem. Haar ouders vluchtten met de meisjes uit Bosnië toen Mahira 4 jaar was. Haar zusje was 10 maanden. “Ik weet er niets meer van. Gelukkig maar. Mijn moeder vertelde me dat ik hier direct naar school ging en wel eens opgehaald moest worden omdat ik huilend onder tafel zat.” Nu, 22 jaar later, heeft Mahira een warme band met haar thuisland.
Onaangekondigd aanschuiven
Haar familie is verspreid over heel Europa, maar in de zomer komen ze samen in Bosnië. “Het is er supermooi en voelt als m’n tweede thuis.” Een typisch verschil met hier? In Bosnië komt iedereen gewoon binnenlopen. “Geen belletje ‘komt ’t uit?’, maar onaangekondigd koffie komen drinken of mee-eten. Dat kan ook altijd! Iedereen maakt dan meerdere gerechten, zodat gasten kunnen kiezen. Bij elk kopje koffie komen er verschillende taarten, cakes en koekjes op tafel. Vandaar ook mijn liefde voor bakken, denk ik. En eten, hahaha!.” Het Suikerfeest is voor Mahira ronduit gevaarlijk.
Start-stop achtbaan
“Uiteraard wil ik snel op mezelf gaan wonen, maar daarvoor moet ik nog even doorwerken. Mijn carrière heeft een hobbelige start gehad”, vertelt ze met een glimlach. Na haar studies, commercieel medewerker Fashion gevolgd door Communicatie aan de HAN, begon ze in maart 2020 bij marketingbureau Profilers als projectmanager. “Na een week moesten ze me laten gaan: Corona klapte erin. Gelukkig belden ze me na een half jaar of ik toch weer wilde beginnen.” Niet vreemd, want Mahira werkt keihard, is betrouwbaar en niet gek te krijgen. Gelukkig. Want nu is Profilers overgenomen door Frappant. Weer schakelen: tweede kantoor, nieuw team en dito systemen en opdrachtgevers. En Mahira? Die blijft de rust zelve.
Tóch stress
“Inmiddels ben ik er wel achter, of het nu marketing of fashion is: ik vind projectcoördinatie gewoon heel leuk. Als m’n agenda en takenpakket lekker vol zitten en ik alles mag regelen om iemand te helpen, dan is mijn dag geslaagd.” Óf, als haar nieuwe outfit wordt bezorgd. Kleding kopen is Mahira’s pleasure die onderhand behoorlijke guilty vormen begint aan te nemen. “Het liefst koop ik elke dag iets nieuws. En juist omdat mijn kast zo vol is, denk ik serieus af en toe: ik heb niets om aan te trekken!”
Conclusie: de enige stress die Mahira kent, is kledingstress. Wat ze dan nodig heeft, is een Mahira-achtige styliste. “Iemand die me helpt met keuzes maken, dingen wegdoen, goede combi’s maakt. Dat zou echt het beste cadeau ever zijn!” Nou Mahira, je hebt nu meerdere collega’s met fashion sense. Als jij bakt, komen wij wel een keer de kast binnenvallen.
Ook interessant
Gerelateerde case
Hoe we met Nedap van een familiedag een onvergetelijke beleving maakten
Zo’n opdracht waarvan je meteen rechtop gaat zitten: Expeditie Nedap is er één van. Een evenement met een onvergetelijke beleving. Het doel? Het onderstrepen van de collectieve trots en nóg meer betrokkenheid. Niet voor meer naamsbekendheid of nieuwe klanten, maar voor eigen medewerkers, vrienden en familie. Daar schakelde Nedap onze hulp voor in.
Meer informatie?
Bel of mail ons! Vinden we leuk.